Ben Weber

Gino kreeg dat jaar een contract aangeboden bij FC Twente en alles leek erop dat hij het helemaal zou gaan maken.We hadden weinig tot geen contact en zagen elkaar nauwelijks. Af en toe spraken we elkaar via de telefoon en maakte ik een afspraak om eens een keer bij hem langs te komen in zijn appartement boven een broodjeszaak. Hij leidde vooral zijn eigen leven. Ria en ik vroegen ons wel eens af waar hij het nou zo druk mee had, maar dat werd duidelijk toen ik voor de eerste keer bij hem op bezoek ging. Ik ben me toen kapot geschrokken. Wat een vreselijke stank hing er in de kamers! Ik vroeg Gino waar die vandaan kwam. Hij vertelde me dat er geen ramen open konden worden gedaan en dat de ruimte eigenlijk te klein was om een huisdier te houden. Want Kareltje, zijn parkietje, was zijn huisgenoot. Maar dat was niet het enige wat ik rook. In de hoek van de kamer, half weggestopt achter de bank, zag ik een grote waterpijp staan. We maakten er grapjes over omdat ik niet wist wat voor ding het precies was en Gino vertelde mij dat hij daar af en toe, samen met zijn vrienden, gebruik van maakte. Ik had geen idee wat je er mee moest, maar Gino blijkbaar wel want vol trots begon hij uit te leggen dat je er rustig van werd en dat het hem hielp beter te presteren. Het zal wel...